Valsemunterij bestaat al zolang als het geld zelf. En hoewel dit verschijnsel veel mensen zal blijven verontrusten, is men er in politiekringen wel aan gewend geraakt. Tenminste zolang het blijft bij de kleine kruimelzaakjes die met de regelmaat van een klok de kop op steken. Maar de bende die nu aan het werk was, werkte zo goed georganiseerd en op zo grote schaal dat het een ware ramp zou betekenen als niet spoedig en afdoende werd ingegrepen. In deze omstandigheden was het vanzelfsprekend dat men Biggles verzocht de grote strijd aan te binden. Het eerste wat hem te doen stond, was het localiseren van het hoofdkwartier. Geen geringe opgave als men bedenkt dat de bende vermoedelijk van vliegtuigen gebruikt maakte en hun papierfabriek dus op elk denkbaar plekje ter wereld kon staan. Maar nuchter redeneren en een grote dosis ervaring brachten Biggles al gauw op het goede spoor en dat leidde naar de Afrikaanse jungle, waar al zoveel misdadigers in Biggles' loopbaan zich een veilig toevluchtsoord hadden gedacht. Wat dat betreft schenen deze schurken gelijk te krijgen. Want hoewel Bertie en Ginger als toeristen wisten door te dringen in het zogenaamde vakantieoord voor jagers op groot wild, bleken de voorzorgsmaatregelen van de vijand zo geraffineerd dat zij spoedig weerloze gevangenen waren. Hun enige kans op redding lag in een ijlboodschap aan Biggles. Maar hoe konden ze dat onopgemerkt klaarspelen?